અમેરિકા રહેતો દીકરો તેના પિતાને દાદા વિશે પૂછતો તો તે કંઈ જવાબ ન આપતા, વર્ષો પછી દીકરો ભારત ગયો તો એવી ખબર પડી કે તેના દાદા…

રાજ અને તેના પિતા બને પોતાના ઘરમાં બેઠા હતા, રાજ સમય ની રાહ જોઈએ રહ્યો હતો તેને તેના પિતાને એક વાત કહેવી હતી, થોડા સમય પછી અચાનક રાજ બોલ્યો, પપ્પા મારે જો કાયમ માટે ઇન્ડિયા માં જવાનું થાય તો તમે શું રીએક્ટ કરો? રાજ એ સવાલ પૂછ્યો…

તેના પિતા અમેરિકાના એક પોશ એરિયામાં આલીશાન બંગલામાં સોફા પર સુતા સુતા ટીવી જોઈ રહ્યા હતા. દીકરાના મોઢેથી આવો સવાલ સાંભળીને અચાનક બેઠા થઇ ગયા. ટીવી બંધ કરી નાખ્યું અને રાજ ને પૂછ્યું કેમ બેટા આવી વાતો કરી રહ્યો છે? શું વાત છે મને જણાવ

રાજએ કહ્યું પપ્પા મને કંપનીમાંથી ઓફર મળી છે, અમારી કંપની ઇન્ડિયામાં એક મેનેજર શોધી રહી છે. એટલે હું એ કંપનીમાં ઘણા સમયથી જોડાયેલો હોવાથી મને મોકો મળ્યો છે તો મારે આવતા અઠવાડિયા ઇન્ડિયા જવું પડશે.

પણ બેટા હમણાં જ તો તું તારી કંપનીના કામ માટે થઈને ઇન્ડિયા જઈ આવ્યો. અને ત્યાં ખાસ્સુ એવું રોકાઈને પણ આવ્યો હતો. લગભગ બે મહિના પછી તું ઘરે આવ્યો છે અને ફરી અઠવાડિયામાં જ આવી વાત કરી રહ્યો છે.

દીકરાએ ફરી પાછો જવાબ આપતા કહ્યું પણ હું જ્યારે ઇન્ડિયા ગયો હતો બે મહિના માટે ત્યારે માત્ર નવા ઓફિસની શરૂઆત કરવા અને અમુક કંપની સાથે જોડાયેલા મહત્ત્વના લોકો ને ટ્રેનિંગ આપવા માટે ગયો હતો.

તો પછી હવે ફરી પાછું કેમ?

હવે કંપનીએ મારુ પરફોર્મન્સ જોઈને ઈન્ડિયાની નવી ઓફિસમાં મારુ ટ્રાન્સફર કર્યું છે અને હવે મારે થોડા સમય માટે ત્યાં જવું પડશે અને એ જ બધુ સંભાળવું પડશે. રાજે જવાબ આપ્યો

અરે ફરી પાછું ઇન્ડિયા જવાનું! સોફા પર બેઠેલા હરેશભાઈ કે જેને અમેરિકામાં ઘણા લોકો તેના હુલામણા નામ હેરી થી પણ જાણતા હતા તેને અચાનક આંચકો લાગ્યો. અચાનક તેને ભૂતકાળ યાદ આવી ગયો હોય એમ બધું યાદ કરવા લાગ્યા. કેટલી મુશ્કેલીઓ ભોગવીને એ દેશથી પીછો છોડાવ્યો હતો. તેઓ વિચારવા લાગ્યા કે જાણે તેના નસીબ તેને ફરી પાછું એ બાજુ ખેંચી રહ્યા છે. મન માં એક અજીબ ડર હતો.

થોડા સ્વસ્થ થઈને હરેશભાઈ એ દીકરાને કહ્યું પણ તારે ના પાડી દેવાય ને, તારા માતા-પિતા મોટી ઉંમરના છે અને તેની તબિયત પણ સારી નથી રહેતી. એટલા માટે તું ત્યાં ભારત સ્થાઈ ન થઈ શકે?

રાજે જવાબ આપતા કહ્યું અરે પપ્પા તમને આ બધી કંપનીઓમાં ના ખબર પડે કારણકે અમારી કંપનીમાં તો માણસને ઓછું મહત્ત્વ આપવામાં આવે છે માત્ર તેના કામથી જ કામ હોય છે. તમે ગમે તેટલી રિક્વેસ્ટ કરો પણ કોઈ ફાયદો નથી.

પિતાએ જવાબમાં કહ્યું તો પછી તું કોઈ બીજી સારી નોકરી શોધી લે, જે તને અહીંયા નોકરી આપે. તું તો સરસ ભણેલો છો તને ખૂબ જ સારી નોકરી મળી જશે.

ત્યારે દીકરાએ જવાબ આપતા કહ્યું કે પપ્પા તમે આ રીતે ન જુવો કારણ કે આ હકીકત માં મને એક ચેલેન્જ આપવામાં આવી છે કે જો હું ભારત માં જઈને અમારું a unit કુશળતાથી ચલાવી શકું તો મને એક ખૂબ જ સારી પોસ્ટ પણ મળી શકે છે અને ભવિષ્યમાં એવું પણ થાય કે મને નોકરીમાંથી પાર્ટનરશીપ ઑફર કરી શકે.

રાજનો આ જવાબ સાંભળીને પિતાએ કહ્યું સારુ ભલે, જેવી તારી ઈચ્છા. મનમાં ને મનમાં તેઓ ડરી રહ્યા હતા અને સાથે સાથે તેનો ભય વધી રહ્યો હતો પરંતુ દીકરાને કંઈ કહી ન શક્યા.

રાજ ત્યાંથી જતો રહ્યો. રાજે તેના પિતાને બધી વાત કરી પરંતુ એક વાતથી રાજના પિતા પણ અજાણ હતા. વાત એવી હતી કે તે બે મહિના માટે ભારત ગયો હતો ત્યારે એવું બન્યું કે તેને જ પોતાના બોસને કાયમ ભારત વસવાટ માટે ખૂબ જ અરજી કરી હતી. અને ઘણી આજીજી કર્યા પછી તેનું ટ્રાન્સફર ભારત કરવામાં આવ્યું હતું.

વાત એવી હતી કે આશરે ત્રણ મહિના પહેલા તેને ખબર પડી કે તેને ઇન્ડિયા બે મહિના માટે જવાનું છે. ત્યારે પણ તેના પિતા તેને ના પાડી રહ્યા હતા પરંતુ વાત માત્ર બે મહિનાની હોવાથી આખરે તેના પિતાએ હા પાડી અને તે ભારત ગયો હતો.

ભારત ગયા પછી ત્યાં તેના સગા સંબંધીઓના ઘરે પણ જવાનું થયું, લગભગ બધા સગા તેના અમેરિકામાં જ વસવાટ કરી રહ્યાં હતા પરંતુ તેના એક મામા વર્ષોથી ભારતમાં જ રહેતા હતા.

ભારત પહોંચીને ઓફિસના કામમાં રાજ લાગી ગયો, થોડા દિવસો પછી ત્રણ દિવસનો સમય હોવાથી તેણે નક્કી કર્યું કે તે તેના મામાના ઘરે મળવા જશે. અને રજા મળતાની સાથે જ તે મામાના ઘરે ગયો, વર્ષો પછી મામા અને મામી ને મળ્યા એટલે ઘણી બધી જૂની વાતો યાદ કરવા લાગ્યા.

વાતોમાંથી બીજી વાત નીકળતા રાજની મામીએ તેને કહ્યું તારા દાદા ને વર્ષો પછી મળ્યો તો કેવું લાગ્યું?

દાદા? આ શબ્દ વર્ષો પછી રાજે સાંભળ્યો. તેના પિતાએ કોઈ દિવસ દાદાનો ઉલ્લેખ નહોતો કર્યો. ઘણી વખત રાજ તેના પિતાને દાદા વિશે પૂછતો પરંતુ કોઈને કોઈ વાતો કરીને તેના પિતા આ સવાલ નો જવાબ આપવાનું ટાળી દેતા.

રાજે તરત જ તેના મામી ને કહ્યું, મારે દાદા ને મળવાનું જ બાકી છે? શું તમે જાણો છો એ કઈ જગ્યાએ રહે છે? તેના મામીએ તેને એડ્રેસ આપ્યું પરંતુ સાથે સાથે કહ્યું કે વર્ષો પહેલાં ત્યાં રહેતા હતા, અત્યારે તો ખબર નથી.

રાજ તેના દાદાનું નામ પણ નહોતો જાણતો, તેના મામી ને પૂછ્યું તો તેને કહ્યું કે તેને આસપાસ બધા ધીરજલાલ શેઠ તરીકે જ ઓળખતા અને ખુબ જ માન-સન્માન મળતું.

તરત જ મામી ના ઘરે જમીને નીકળી પડ્યો રાજ તેના દાદા ની શોધ માટે, એડ્રેસ આપ્યું હતું ત્યાં આજુબાજુમાં ઘણા લોકોને પૂછ્યું કે ધીરજલાલ શેઠ અહીં ક્યાં રહે છે? ઘણા લોકો તો નવા આવ્યા હોય ઓળખતા પણ નહોતા.

અંતે એક દુકાનમાં કોઈ એક વૃદ્ધ માણસ બેઠું હતું ત્યાં જઈને રાજ એ પૂછ્યું કે તમે આ વ્યક્તિ ને ઓળખો છો ત્યારે તે વ્યક્તિ રાજની સામું એક નજરે જોતા જ રહ્યા. પછી પૂછ્યું કોણ છો ભાઈ? વર્ષો પછી તેને કોઇ મળવા આવ્યું છે?

રાજ એ કહ્યું કે હું તેનો દૂરનો સંબંધી છું, તમે ઓળખો છો ધીરજલાલ ને? તે વૃદ્ધ માણસ ભાવુક થઈ ગયા અને કહ્યું કે ઓળખો છો નહીં બેટા હું વર્ષોથી તેની સાથે જ મોટો થયો છું.

અમે બંને વર્ષો જુના ભાઈબંધ છીએ. રાજે તેના દાદા વિશે વધુ જાણવાની કોશિશ કરી ત્યારે દુકાન માં બેઠેલા વૃદ્ધ માણસ એ કહ્યું કે ધીરજલાલ શેઠ ખુબ જ પ્રતિષ્ઠિત વેપારી હતા. પરંતુ તેના દીકરા હરેશને વિદેશ જવા માટે ઘણો મોટો ખર્ચો કર્યો દીકરાએ વાયદો કર્યો હતો કે તે વિદેશ તેના માતા-પિતાને લઈ જશે પરંતુ વર્ષો પછી આજે પણ કોઈ નથી આવ્યું. અને એ બિચારો ડોસો અને ડોશી બંને ઝૂંપડી જેવા ઘરમાં રહે છે.

દરરોજ ટિફિન પણ આવી જાય છે અને તેના જીવન જરૂરિયાત ની વસ્તુ જોઈતી હોય તો મારી પાસેથી લઈ જાય છે. તે માણસને રાજ એ કહ્યું કે હું તેને મળવા જાઉં છું તમારે આવવું છે?

ત્યારે તે માણસે કહ્યું કે હું રાતે ત્યાં જ હોઉં છું અત્યારે હું દુકાન એકલી મૂકીને નહીં નીકળી શકું તમે મળી આવો. તરત જ જણાવેલ આ એડ્રેસ ઉપર રાજ પહોંચી ગયો. અત્યંત સામાન્ય ઘર. ઘરની સ્થિતિ કલર બધું જૂનું, આગળ ફળિયામાં એક બાઈક પડ્યું હતું જે કદાચ તેના દાદાજી જુવાનીમાં ચલાવતા હશે.

એ બાઇકને પણ જાણે વર્ષો જૂની ધૂળ લાગી ચૂકી હતી, વર્ષો પછી પહેલી વખત આજે રાજ ને ખબર પડી કે તેના દાદા અને દાદી જીવતા છે અને ભારતમાં રહે છે. દાદા દાદી ને મળીને કહ્યું કે પોતે કોણ છે અને તેના પગે પડી ગયો. દાદા દાદી ધ્રુસકે ને ધ્રુસકે રડવા લાગ્યા. વર્ષો પછી દીકરો તો ન આવ્યો પરંતુ દીકરાનો દીકરો તેને મળવા માટે આવ્યો.

તરત જ રાજ એ કહ્યું કે ચલો દાદા-દાદી હું તમને મારી સાથે વિદેશ લઈ જાઉં છું. હવે ત્યાં જ રહીશું. પરંતુ દાદા-દાદી આ વર્ષો જૂનું ઘર છોડવા નહોતા માંગતા અને ત્યાં જ રહેવા માંગતા હતા.

તરત જ રાજ એ કહ્યું કે ભલે તમે ન આવી શકો પરંતુ હું રહેવા આવી જઈશ. એમ કહીને બોસ પાસેથી કાયમ માટે ભારત રહેવાની આજીજી કરી અને તેને નોકરી પણ મળી ગઈ.

દાદા દાદી ને કહ્યું કે મારે થોડા સમય માટે વિદેશ જવું પડશે ફરી પાછો હું અહીંયા તમારી સાથે રહેવા આવી જઈશ. વિદેશ જઈને તરત જ બોસ ને આજીજી કરી તેમ જ એક વખત તો એવું પણ કહી દીધું કે તમે મને ઓછો પગાર આપશો તોપણ ચાલશે પરંતુ મારે ભારત જવું છે. એટલે તરત જ તેને ભારતનું ટ્રાન્સફર મળી ગયું.

અને આખરે તે ભારત રહેવા જતો રહ્યો, તેના પિતાને હજુ આના વિષે કંઈ જ ખબર નહોતી. વર્ષો પહેલા તેના પિતાએ જે ઋણ નહોતું ચૂકવ્યું કદાચ એ ઋણ ચૂકવવા માટે તે પોતે આવી ગયો. દાદા દાદી પણ તેને નજર સામે જોઈને અત્યંત રાજી થતા.

થોડા જ મહિનાઓમાં દાદા અને દાદીની તબિયતમાં પણ ઘણો સુધારો આવી ગયો અને પહેલાથી પણ વધારે સારી રીતે બંને લોકો તેના પૌત્ર સાથે રહેવા લાગ્યા.

જો આ સ્ટોરી તમને પસંદ પડી હોય તો દરેક લોકો જોડે શેર કરજો તેમજ આ સ્ટોરી ને કમેન્ટમાં ૧ થી ૧૦ ની વચ્ચે રેટિંગ પણ આપજો.

post was first appeared on justgujjuthings.com