“દીદી ના સસરાનો ફોન હતો, તેઓ કાલે આવી રહ્યા છે” આ સાંભળી પિતાનુ મોઢું ઉદાસ થઈ ગયું
થોડા સમય સુધી તેઓ બેસી રહ્યા પછી છોકરાના પિતાએ છોકરીના પિતાને કહ્યું કે હવે કામની વાત કરી નાખીએ.
છોકરાના પિતાએ ધીમેથી પોતાની ખુરશી ને છોકરીના પિતા તરફ સરકાવી અને કાન પાસે નજીક જઈને ધીમેથી બોલ્યા કે મારે દહેજ વિશે વાત કરવી છે.
આથી છોકરીના પિતાએ હાથ જોડીને કહ્યું કે બોલોને તમને જે ઉચિત લાગે તે કહો, હું પૂરેપૂરી કોશિશ કરીશ. તેનો અવાજ પહેલા જેવો ન હતો, સ્પષ્ટપણે અવાજમાં એક અલગ પ્રકારની ધ્રુજારી જણાતી હતી.
છોકરાના પિતાએ ધીમે થી છોકરીના પિતા ના બંને હાથ પોતાના હાથમાં રાખીને ખાલી એટલું કહ્યું કે, તમે કન્યાદાનમાં કંઈ પણ વસ્તુ આપો કે ન આપો, ઓછું આપો કે વધુ આપો, મને બધું જ સ્વીકાર છે. પરંતુ દેવું કરીને તમે એક રૂપિયો પણ વધારાનું ન આપશો. એ મને બિલકુલ સ્વીકાર્ય નથી.
કારણકે જે દીકરી પોતાના પિતાને દેવામાં ડુબાડી દે એવી કરજવાળી લક્ષ્મી મારે નથી જોઈતી… મારે કરજ વિનાની વહુ જોઈએ છે જે આવીને મારી સંપત્તિ ને વધારે…
છોકરીના પિતા આશ્ચર્ય ચકિત થઈ ગયા, એકબીજાને ગળે મળી ગયા. અને બોલ્યા તમે કહ્યું છે એવું જ થશે. ત્યાં હાજર સૌ માં ખુશીનો માહોલ પ્રસરી ગયો.
આ માત્ર એક સ્ટોરી જ છે, પરંતુ ઘણી શિક્ષા આપી જાય છે કે કરજ વાળી લક્ષ્મી ન તો કોઈ દિવસ વિદાય કરો કે ના તો કોઈ દિવસ વિકાર કરો.
જો તમને આ લેખ ગમ્યો હોય તો કોમેન્ટ કરી દેજો, અને તમારા મિત્રો તેમજ દરેક ગ્રુપમાં આ લેખને શેર કરજો જેથી વધુમાં વધુ લોકો આને વાંચી શકે. અને બોધ જીવનમાં ઉતારી શકે.
