દીકરીના પિતા ને કોઈ છોકરા એ ચિઠ્ઠી લખી, દીકરીના લગ્ન હતા અને ચિઠ્ઠી માં લખ્યું હતું…
અશોકજીએ પૂછ્યું, “બેટા, આ બધી પુસ્તકો કેટલાની છે?”
“સાહેબ, તમે જેટલું આપવા માંગો,” છોકરાએ કહ્યું.
પછી અશોકજી હસતાં-હસતાં કહે, “પણ બેટા, વેચવાનો ભાવ તો નક્કી હશે જ ને?”
નિરાશ આંખોથી તે બોલ્યો, “સાહેબ, જેટલું આપી શકો તેટલું જ પૂરતું છે.”
અશોકજીએ કહ્યું, “બેટા, જો હું તને જરૂરી દસ હજાર રૂપિયા આપી દઉં તો તું મને પાછાં આપશે?”
છોકરાએ જવાબ આપ્યો, “સાહેબ, હું છેલ્લા ચાર દિવસથી અહીં આવું છું. થોડી મદદ મળી જાય તો ડોક્ટરીની અભ્યાસ પૂર્ણ કરી શકું, નહીતર કોઈ સામાન્ય નોકરી કરીને ગુજરાન કરતો રહી જઈશ.”
છેવટે, અશોકજીએ તેને દસ હજાર રૂપિયા આપ્યા અને કહ્યું, “હું નથી જાણતો તારી ડોક્ટરી બનવાની ઇચ્છા કેટલી સાચી છે, પરંતુ દિલ કહે છે કે તારી મદદ કરવી જોઈએ.”
વર્ષો પછી, જ્યારે અશોકજીની દીકરીની લગ્નનો સમય આવ્યો, ત્યારે એ જ અશ્વિનની ચિઠ્ઠી આવી, જેમાં લખેલું હતું – “હું અમેરિકામાં સ્થાયી થઈ ગયો છું અને તમારી દીકરીની લગ્નમાં આવવાનો નિમંત્રણ પામીને બહુ આનંદ થયો.
લગ્નની તૈયારીઓ અને ઉત્સવમાં ભાગ લેવા અશ્વિન અમેરિકાથી ભારત આવ્યો. સમારોહ દરમિયાન અશોકજીને લાગ્યું કે તેમણે સાચો નિર્ણય લીધો હતો. અશ્વિનએ તેમની દીકરીની લગ્નની બધી જવાબદારીઓ સંભાળી લીધી અને બધું ધૂમધામથી પૂર્ણ થયું.
આ ઘટનાએ અશોકજીના મનમાં એ વિશ્વાસ વધુ ઘેરી બનાવી દીધો કે સારા કામ અને મદદ કદી વ્યર્થ નથી જતા.
