એક માણસ રણ માંથી પસાર થઈ રહ્યો હતો, એ પસાર થતી વખતે એકલો જ ચાલી રહ્યો હતો થોડા સમય પછી તે કંટાળી ગયો એટલે બબડવા લાગ્યો કે ખરેખર આ કેવી બેકાર જગ્યા બનાવી છે, અહીં તો એક પણ હરિયાળી પણ નથી અને હરિયાળી હોય પણ કઈ રીતે શકે અહીં તો આજુબાજુ માં પાણી નું નામોનિશાન પણ નથી.
તપેલી રેતમાં ભર બપોરે માથા ઉપર પડી રહેલો તડકો પણ તેને આકરો લાગતો હતો તેમ છતાં ગુસ્સો કરીને બોલી બોલીને તે જઈ રહ્યો હતો, થોડો આગળ વધ્યો પછી ફરી પાછું આકાશ તરફ જોયું અને જાણે ભગવાનને કંઈ કહી રહ્યો હોય એવી રીતે કહ્યું
ભગવાન તમે અહીં પાણી કેમ નથી આપતા? જો અહીંયા પાણી પહેલેથી જ હોતે તો કોઈ પણ માણસ અહીં વૃક્ષ પણ ઉગાડી શક્યું હોત અને પછી આ સ્થળ કેટલું સુંદર બની ગયું હોત એટલું જ નહીં મારા જેવા અહીંથી નીકળી રહેલા માણસો ને આટલો બધો તડકો પણ સહન ન કરવો પડે…
આટલું ગુસ્સામાં બોલી ને તે ફરી પાછું આકાશમાં જોવા લાગ્યો જાણે કે તેને ભગવાન જવાબ આપવાના હોય તેમ રાહ જોઈને ઉપર જોવા લાગ્યો.
થોડા સમય સુધી ઉપર જોયું પરંતુ કંઈ જ થયું નહીં એટલે ફરી પાછો નીચે જોઇને ચાલવા લાગ્યો પરંતુ આ શું જાણે ચમત્કાર થયો હોય એમ તેના રસ્તામાં એક કુવો દેખાવા લાગ્યો.
જે માણસ ક્યાંથી પહેલી વખત નીકળતો હોય એને કદાચ એવું થઈ શકે કે અહીં કૂવો પણ હોઈ શકે પરંતુ આ માણસ આ જગ્યાએથી છેલ્લા ચાર વર્ષથી નિયમિત રીતે નીકળતો હતો તેને આ જ દિવસ સુધી આ રસ્તા માં એક પણ કુવો નહોતો જોયો. આજે અચાનક જ આ કૂવો જોઈને તે કુવા પાસે ગયો.
કુવા પાસે જઈને અંદર નજર કરી તો જુવો છલોછલ પાણીથી ભરેલો હતો ભરપૂર પાણીથી ભરેલો કુવો જોઈને તે આશ્ચર્યચકિત થઇ ગયો.
તેને એવું લાગ્યું કે લગભગ હમણાં જે ભગવાન સાથે ચર્ચા કરી તેના પરિણામે અહીં કુવો આવી ગયો, ફરી પાછું આકાશમાં જોઈને તેને કહ્યું ભગવાન તમારો ખુબ ખુબ આભાર મને પાણી મળી ગયું પરંતુ આ પાણી કૂવામાંથી બહાર કાઢવા માટે પણ કઈ સાધન તો હોવું જોઈએ ને.
એટલામાં ફરી પાછું કુવાની પેલી બાજુ જોયું તો ત્યાં ડોલ અને એક દોરડું પડ્યું હતું જેનાથી આસાનીથી પાણી કુવા માંથી કાઢી શકાય. ફરી પાછું તે આશ્ચર્યચકિત થઇ ગયો અને આકાશમાં જોવા લાગ્યો, તેને પોતાની આંખમાં પણ વિશ્વાસ ના થયો કે આ હું શું જોઈ રહ્યો છું. થોડો ગભરાઈ ગયો તેમ છતાં આકાશ તરફ જોઇને બોલ્યો ભગવાન પરંતુ હું આ પાણીને રણમાં કેવી રીતે વહાવીશ?
એટલામાં જ એને પાછળથી કોઈ ના પગલાં સંભળાયા પાછળ ફરીને જોયું તો તેની આંખો ચાર થઈ ગઈ કારણ કે પાછળ એક ઊંટ ઊભું હતું. જાણે તેની છેલ્લી ફરિયાદ નો પણ ભગવાને નિકાલ કાઢી દીધો હોય. આ બધું જોઇને તે એકદમ ગભરાઈ ગયો. તેની ફરિયાદ હવે તેને જ વિચારવા પર મજબૂર કરી રહી હતી તે માણસ વિચારવા લાગ્યો કે જો હું અહીં રણમાં હરિયાળી લાવવા માટે રોકાઈ જઈશ તો મારા બીજા બધા કામ અધૂરા રહી જશે અને હું અહીં જ ફસાઈ ન રહી જઈશ. બસ આટલું બોલીને તે આકાશ તરફ પણ ન જોયું અને તરત જ આગળ વધવા લાગ્યો.
થોડા પગલાં આગળ વધ્યો કે તરત જ તેને પોતાના પગ નીચે એક ચિઠ્ઠી જોવા મળી એ ચિઠ્ઠીમાં કંઈક લખેલું હતું એટલે ચિઠ્ઠી હાથ પર લીધી અને જોયું કે તેમાં શું લખ્યું છે.
એ ચિઠ્ઠીમાં લખ્યું હતું હે માનવ મેં તને પાણી આપ્યું, તને ડોલ આપી પાણી કાઢવા માટે દોરડું પણ આપ્યું રણમાં પાણી વહેવડાવવા માટે તને ઊંટ પણ આપ્યું હવે હરિયાળી લાવવા માટે બધું જ તારી પાસે છે. એટલે હવે પરિસ્થિતિ સંપૂર્ણપણે તારા હાથમાં છે.
એક ક્ષણ માટે તે માણસ ત્યાં જ ઉભો રહી ગયો ફરી પાછું કંઈ વિચાર આવ્યો અને તે આગળ જતો રહ્યો આકાશ સમક્ષ જોયું પણ નહીં અને એ રણ ક્યારેય પણ લીલું ન થઈ શક્યો… તે ત્યાંથી પોતાના ઘર બાજુ જઈ રહ્યો હતો એવામાં જ અલાર્મ સંભળાયો અને ખબર પડી કે તે માણસને આવું હકીકતમાં નહીં પણ સપનું આવ્યું હતું.
એ સપનું આવ્યું હોવા છતાં એ તરત જ સમજી ગયો કે આપણે બધા ઘણી વખત આપણા જીવનમાં કોઈપણ વસ્તુ થાય તો તરત જ બીજાને દોષ આપી દઈએ છીએ. આપણા મનનું ધાર્યું ન થાય ત્યારે ઘણી વખત આપણે આપણા પરિવારના વડીલો ને ક્યારેક-ક્યારેક આપણા સગા વ્હાલાઓને તો પછી ક્યારેક ભગવાનને પણ દોષિત ઠેરાવી દઈએ છીએ. પરંતુ હકીકતે આપણે આપણું સપનું સાકાર કરવું હોય તો તેની બધી જ શક્તિ આપણામાં અંદર રહેલી છે. શરૂઆતમાં ગમે તેટલું કઠિન લાગતું કામ પણ શરૂઆત કરો પછી ધીમે ધીમે આસાન થતું રહે છે.
આ વિશે તમારું શું માનવું છે આ સ્ટોરી તમને કેવી લાગી તેના વિશે કમેન્ટમાં જરૂર થી જણાવજો. તેમજ આ સ્ટોરીને કમેન્ટમાં 1 થી 5 ની વચ્ચે રેટિંગ પણ આપજો.
