આજની આ સ્ટોરી ખરેખર દરેક લોકોએ વાંચીને જીવનમાં ઉતારવા જેવી છે,
અંદાજે ૨૫ વર્ષની ઉંમરનો નવયુવાન, નામ એનું રાહુલ. દિવસની શરૂઆતમાં ઘરની બેલ વાગી એટલે તરત જ દરવાજો ખોલી ને બહાર જોયું તો સામે એક વ્યક્તિ ઉભા હતા. સામાન્ય પેન્ટ શર્ટ પહેરીને એ વ્યક્તિ દરવાજો ખોલ્યો એટલે સ્માઈલ આપી ને ત્યાં ઉભા હતા.
રાહુલે કહ્યું બોલોને શું કામ છે?
સામે ઉભેલી વ્યક્તિ એ ચહેરા પર સ્માઇલ સાથે જવાબ આપ્યો રોજ તો તમે જ મને બોલાવો છો. અને કહો છો કે ભગવાન મારુ સાંભળો. ભગવાન મને સાંભળો. અને હું આવ્યો છું આજે કહો છો બોલો શું કામ છે? વાહ મનુષ્ય.
રાહુલ હજુ ઊંઘમાંથી જાગ્યો જ હતો, તેને પોતાની આંખ સાફ કરીને કહ્યું માફ કરો સાહેબ મને પરંતુ હું તમને ઓળખી ના શક્યો. તમે કોણ?
પહેલા વ્યક્તિ એ જવાબ આપ્યો મને સાહેબ નહીં કહો હું તો એ છું જેને તને સાહેબ બનાવ્યો છે. અરે હું ભગવાન છું. ભગવાન. હંમેશા તું મને બોલાવતો અને કહેતો કે અરે ભગવાન તમે ક્યાં છો, તમે નજરમાં તો છો પરંતુ નજરે કેમ નથી આવતા, આવું દરરોજ પૂછ્યા કરતો એટલે જો હું તારી નજર સમક્ષ આવી ગયો. આજે તો આખો દિવસ તારી સાથે જ રહેવાનો છું.
રાહુલને હવે આ થોડી વધારે પડતી મજાક કોઈ કરી રહ્યું હોય તેવું લાગ્યું એટલે તે થોડો ગુસ્સે થયો અને કહ્યું અરે આ શું મજાક છે ભાઈ? કહો ને મને તમે કોણ છો? તમે કેમ મારા ઘરે આવ્યા છો?
હજુ રાહુલ કંઈ આગળ બોલે તે પહેલાં સામેવાળી વ્યક્તિએ કહ્યું અરે રાહુલ આ મજાક નથી. આ પરમ સત્ય છે. હું ભગવાન છું અને હા હું માત્ર તને જ દેખાય શકીશ.
એ જ સમયની વચ્ચે ત્યાંથી તેની માતા આવી અને રાહુલ ને કહ્યું અરે શું જાગીને સવાર સવારમાં દરવાજા પાસે ઉભો રહી ગયો છે, ચા તૈયાર છે. ચલ બારણું બંધ કરીને અંદર આવી જા.
રાહુલને ઊંઘ હવે બરાબર ની ઉડી ગઈ હતી કારણ કે સામે ઉભેલ વ્યક્તિ તેની માતાને જ નજરે ન આવ્યો. પછી તે વ્યક્તિ ઉપર રાહુલને પણ આશ્ચર્ય થયું કે આ વ્યક્તિ એ કોઈ સામાન્ય વ્યક્તિ નહીં પરંતુ ખરેખર ભગવાન જ છે.
રાહુલ મનોમન હવે તે વ્યક્તિને ભગવાન તો માનવા લાગ્યો હતો પરંતુ સાથે સાથે તેના મનમાં એક ડર પણ પ્રવેશ કરી ચુક્યો હતો.
આમ તેમ થોડું ચાલે હાથમાં છાપું લઈને સોફા પર બેઠો અને ભગવાન તેમની બાજુમાં આવીને જ બેસી ગયા. ચા આવી એટલે પહેલો ઘુંટડો કર્યો કે તરત જ ગુસ્સાથી રાડો પાડવા લાગ્યો અરે યાર તમને કેટલી વખત કહ્યું છે કે ચા માં થોડીક ખાંડ ઓછી નાખો. શું એક વસ્તુ પણ તમારાથી બરાબર નથી થઈ શકતી?
હજુ તો તે એની માતાને આ શબ્દો કહેવા જઈ રહ્યો હતો તે પહેલા જ અચાનક તેને યાદ આવ્યું કે જો આ સાચે જ એક ભગવાન હશે તો તેને પોતે માતા ઉપર ગુસ્સો કરશે એ જરા પણ પસંદ નહીં આવે. એટલે એ મનોમન પોતાના મનને સમજાવીને શાંત કર્યું અને અંદર ને અંદર પોતાના મનમાં તે પોતાને જ કહી રહ્યો હતો કે ભાઈ ધ્યાન રાખજે આજે તું નજરમાં છો.
હજુ તો આ પહેલો જ બનાવ બન્યો હતો, એક પછી એક તે કોઈપણ જગ્યાએ જાય ત્યાં ભગવાન તેની પાછળ પાછળ આખા ઘરમાં ફરતા હતા.
થોડા સમય સુધી તો આમતેમ હલન ચલન કર્યું પછી નાહવા માટે બાથરૂમની બાજુ ગયો તો બાથરૂમમાં પણ સાથે આવી રહ્યા હતા એટલે રાહુલે કહ્યું ભગવાન મને અહીં તો બક્ષી દો.
સ્નાનાદિ ક્રિયા પતાવી તૈયાર થઈને મંદિર પાસે ગયો દર્શન કર્યા, દરરોજ ના નિયમ પ્રમાણે મંદિરમાં દર્શન કરીને ફટાફટ ઓફીસ જવાનું હતું. પરંતુ આજે ખબર નહી પહેલાની જેમ નહીં પરંતુ એકદમ નિષ્ઠાથી ભગવાનના દર્શન કર્યા, પહેલી વખત આટલી ઇમાનદારીથી દર્શન કર્યા હોય એવું તેને મનમાં લાગ્યું.
પછી પોતાની ઓફિસે જવા માટે ગાડી કાઢી અને જવા નીકળ્યો તો જોયું પાછળની સીટમાં જ પહેલાથી ભગવાન બેઠેલા હતા. અડધા રસ્તે પહોંચ્યો હશે કે રાહુલને તરત જ ઓફિસેથી કોઈનો ફોન આવ્યો ચાલુ ગાડીએ ફોન ઉઠાવવાનો હતો એમાં યાદ આવ્યું કે ભગવાન સાથે છે ફરી પાછો પોતાના મનમાં બોલ્યો કે આજે તો તું રાહુલ નજરમાં છો, ધ્યાન રાખજે. એટલે ગાડીને સાઈડમાં રાખી ફોન પર વાત કરી અને વાતો વાતોમાં કહેવાનો જ હતો કે એ કામ માટે સામાન્ય ફી ઉપર બીજા એક્સ્ટ્રા ચાર્જ લાગશે પરંતુ ભ્રષ્ટાચાર તો ખોટો હોય, એટલે ભગવાન ના સામે કઈ રીતે ભ્રષ્ટાચારની વાતો કરી શકે એટલે કહ્યું કે તમે આવી જાઓ તમારું કામ આજે હું કરી આપીશ.
ઓફિસે પહોંચ્યો કે તરત જ દરરોજની ટેવની જેમ જ કોઈ પણ માણસ જો ભૂલ કરતો હોય તો તરત જ તેના પર રાહુલ ગુસ્સે થઇ જતો, એની જગ્યાએ આજે એક પણ ઓફિસના સ્ટાફ ઉપર ગુસ્સે નથી થયો અને કોઈપણ સહકર્મચારીઓ સાથે પણ માથાકૂટ ન કરી. નહીંતર સામાન્ય દિવસમાં દરરોજ દિવસમાં ૫૦ થી ૧૦૦ વખત તો અપશબ્દો નીકળી જતા એની જગ્યાએ આજે એકદમ શાંતિથી બધા સાથે વાત કરી.
લગભગ રાહુલનો આજે પહેલો એવો દિવસ હશે જ્યારે તેના દિવસમાં ગુસ્સો, ઘમંડ, ખોટું કરવું, અપ શબ્દ, બેઈમાની, અને લાલચ આ બધા એના દિવસમાં દેખાયા જ નહીં.
જોતજોતામાં સાંજ પડી ગઈ, સાંજ પડી ગઈ એટલે ઓફિસેથી નીકળી ને ગાડીમાં બેઠો કે તરત જ બાજુની સીટમાં ભગવાનને જોયા, પ્રભુ તમે ધરતી પર આવ્યા છો તો અહીં ધરતીના પણ થોડા નિયમો લાગુ પડે છે, તમે સીટબેલ્ટ લગાવી લો.
પ્રભુએ ચહેરા ઉપર થોડી હસી સાથે સીટબેલ્ટ લગાવ્યો. ઘરમાં જ્યારે પહોંચ્યો ત્યારે ફ્રેશ થઈને આવ્યો કે જમવાનું તૈયાર હતું, કોઈ દિવસ એ શબ્દ એના મોઢામાંથી ન નીકળતો પરંતુ આજે રાહુલ અચાનક બોલ્યો પ્રભુ પહેલા તમે જમો.
અને પ્રભુએ પણ ચહેરા પર મુસ્કાન સાથે એક બટકું મોઢામાં રાખ્યું.
જમ્યા પછી જમવાના વખાણ કર્યા એટલે તેની માતા બોલી કે આજે સૂરજ પશ્ચિમ દિશામાંથી ઉગ્યો છે કે શું, આજે પહેલી વખત તે જમવામાં કે સવારની ચા માં કંઈ વાંધો નથી કાઢ્યો.
ત્યારે રાહુલે કહ્યું મમ્મી આજે મારા મનમાં સૂર્યોદય થયો છે. રોજ તો હું માત્ર જમવાનું જ ગ્રહણ કરતો હતો આજે મેં પ્રસાદ લીધો છે. અને પ્રસાદમાં થોડી કોઈ ભૂલ હોય. જમ્યા પછી રાહુલને દરરોજ થોડું ઘરમાં ને ઘરમાં ચાલવાની ટેવ હતી નિત્યક્રમ પ્રમાણે થોડું ચાલી અને પોતાના રૂમ માં ગયો અને પોતાનું માથું જેવું ઓશીકા પર રાખ્યું કે ભગવાન તેની પાસે આવ્યા અને કહ્યું આજે તારે નીંદર માટે કોઈ નો સહારો લેવો નહીં પડે. નહીં તને સંગીત સાંભળવું પડે કે ન કોઈ પુસ્તક નો સહારો લેવો પડે.
ધીમે ધીમે પ્રભુ તેના માથા પર હાથ ફેરવી રહ્યા હતા એવામાં જ અચાનક એક અવાજ સંભળાયો, અવાજ જાણીતો હતો અરે આ તો એના માતા નો જ અવાજ હતો, માતા કહી રહી હતી ક્યાં સુધી સૂઈ રહીશ હવે? હવે તો જાગી જા.
અચાનક જ આંખ ખુલી તો જોયું કે આ બધું તેની સાથે હમણાં થયું તે માત્ર એક સપનું હતું, પરંતુ સાથે સાથે ભગવાનનો એક ઈશારો સમજીને જાગીને તરત જ પોતાને કહ્યું રાહુલ હવેથી તું કાયમ નજરમાં છો.
અને આજે રાહુલને એ ખૂબ જ મોટો ઉપદેશ સમજાઈ ગયો હતો કે આપણા પાસે રહેલું મગજ એક ખૂબ જ શક્તિશાળી વસ્તુ છે, જો આપણે તેને સકારાત્મક વિચારોથી ભરી દઈએ તો આપણું જીવન બદલવા માટે કોઈ બીજા ની જરૂર નથી પડતી, આપણે પોતે જ આપણું જીવન બદલી શકીએ છીએ.
તમને આ સ્ટોરી કેવી લાગી તે કમેન્ટ કરીને અચૂક જણાવજો અને આ સ્ટોરીને કમેન્ટમાં રેટિંગ આપવાનું પણ ચૂકતા નહીં.
