જો ત્રણ-ચાર મિનિટ નો સમય હોય તો ક્યાંય પણ જતા પહેલા આ વાંચી અને તેનો અમલ પોતાની જિંદગીમાં કરજો
બધી ડાળીઓ કાપી નાખે એટલે આંબો હવે ઠુંઠો થઈ ગયો હતો. કોઈ તેની સામે પણ જો તું નહીં અને હવે તો આંબા એ પોતે પણ પેલો બાળક પોતાની પાસે આવશે તેવી આશા જ મૂકી દીધી હતી. એવામાં એક દિવસ એક ઘરડો માણસ થી આવ્યો અને આંબા એ આશ્ચર્ય સાથે તે માણસ ને પૂછ્યું તમે કોણ છો. એટલામાં જ તે માણસ જવાબ આપ્યો કે તમે કદાચ મને નહીં ઓળખો પરંતુ હું એ જ બાળક શું છે વારંવાર તમારી પાસે આવતો અને તમે એને કાયમ ને માટે મદદ કરતા. આંબા એ વાત સાંભળીને ખુબ જ દુઃખ સાથે કહ્યું કે તારી વાત સાચી છે બેટા પણ મારી પાસે હવે એવું કંઈ જ નથી કે હું તને આપી શકો.
આટલું બોલ્યા એટલે ઘરડા માણસ ના આંખમાં આંસુ આવી ગયા અને તેને કહ્યું કે હું આજે કંઈ જ લેવા નથી આવ્યો, આજે તો મારે તમારી સાથે રમવું છે તમારા ખોળામાં માથું મૂકીને સૂઈ જવું છે. આટલું કહીને રડતા રડતા આંબા ને ભેટી પડ્યો અને ત્યાં રહેલ આંબાની સુકાયેલી દાળોમાં પણ જાણે નવા અંકુર ફૂટ્યા.
અહીં આંબા નું વૃક્ષ એટલે આપણા માતા-પિતા જેવું છે જ્યારે નાના હતા ત્યારે તેમની સાથે રમવા આપણને ખૂબ જ ગમતું અને જેમ જેમ મોટા થતા ગયા તેમ તેમ આપણે તેનાથી દુર થતા ગયા અને જ્યારે કોઈપણ જરૂરિયાત ઊભી થઈ અથવા કોઈ સમસ્યા આવી પડી ત્યારે જ આપણે તેને યાદ કરી અને તેની નજીક ગયા. પરંતુ હકીકત ની વાત એ છે કે એ તો કાયમને માટે ઠુંઠા વૃક્ષની જેમ જ આપણી માટે રાહ જોઈ રહ્યા હતા કે ક્યારે મારો દીકરો આવે અને મને ભેટી પડે.
જો તમને આ સ્ટોરી પસંદ આવી હોય તો દરેક લોકો સાથે શેર કરજો અને તમારા માતા-પિતા તેમજ દાદા-દાદીને જઈને એક જાદુની જપ્પી આપી દેજો જેથી એને પણ ઘડપણમાં ફરીથી કુંપણ નવી ફૂટે.
