લગ્નના 1 વર્ષ પછી સાસુ અવસાન પામ્યા, સાસુના અવસાન પછી વહુએ ઘરમાં એવું કર્યું કે…

માનસી લગ્ન પછી ઘણી વખત તેના માતા-પિતાને મળવા આવતી હતી પરંતુ લગભગ એક વર્ષ પછી તે તેના પિતાના ઘરે આવી હતી. તે પરિવારના સભ્યો સાથે બેસીને મજાક કરી રહી હતી ત્યારે અચાનક ઘરનો દરવાજો ખુલ્યો અને એક મહિલા અંદર આવી જે એકદમ સામાન્ય હાલતમાં હતી.

તેણે ખૂબ જ સાદા કપડાં અને ચપ્પલ પહેર્યા હતા. માનસી તેને ઓળખી ન શકી. તેની ભાભીએ તેને પાણી આપ્યું અને તેની માતાએ કહ્યું તેને ઓળખો છો? આ પૂજા છે. માનસી આશ્ચર્યમાં પડી ગઈ અને પૂજાને ધ્યાનથી જોવા લાગી પણ હજી તેને ઓળખી શકી નહીં. જ્યારે પૂજાના લગ્ન ખૂબ જ ધામધૂમથી થયા હતા અને તેનું જીવન પણ ખૂબ જ સમૃદ્ધ હતું. માનસી અને પૂજા એક જ વિસ્તારમાં રહેતા હતા.

પૂજાના સાસરિયાંનું ઘર પણ માનસીના પરિવારને જાણતું હતું એટલે તેઓ નિયમિત આવતા-જતા. પૂજાના સાસુ-સસરાએ તેના પુત્રના લગ્ન ખૂબ જ આનંદથી યોજ્યા હતા અને પૂજાને ઘરે લાવવાનું સપનું જોયું હતું. તેણીને લાગ્યું કે તેણીને તેની વહુ તરીકે દુનિયાની બધી ખુશીઓ મળી છે.

પણ ભાગ્યની બીજી યોજના હતી. પૂજાની તબિયત અચાનક બગડતાં તેના સાસુનું અવસાન થયું હતું. પૂજા ખૂબ જ દુઃખી હતી પરંતુ તેના સાસુના ગયાના થોડા દિવસો પછી તે ઘરમાં એકમાત્ર સ્ત્રી રહી ગઈ હતી. ધીમે ધીમે તે પુત્રવધૂ બનવાથી ઘરની એક માત્ર સ્ત્રી બની ગઈ અને તેનામાં અભિમાન પણ વધ્યું.

હવે તે ઘરના અન્ય સભ્યો સાથે નાની નાની બાબતો પર લડવા લાગી હતી. તેમના સસરા માટે જીવન ખૂબ જ મુશ્કેલ બની ગયું હતું જેઓ હજી પણ તેમની પત્નીના મૃત્યુથી શોકમાં હતા. તેનો પરિવારના કોઈ સભ્ય સાથે કોઈ સંપર્ક નહોતો. તેણીના સસરા જે પહેલા ખૂબ જ સુખદ વ્યક્તિ હતા હવે તેને જોઈને દયા આવે તેવી હાલત થઈ ગઈ હતી.

ઘરના માલિક હોવા છતાં તેને ઘરના ત્રીજા માળે એક નાનકડા રૂમમાં રહેવાની ફરજ પડી ગઈ હતી. તેમને પૂરતું ભોજન પણ મળતું ન હતું. ક્યારેક તે બહાર જતા, ત્યારે તેના કપડા પણ મેલા જ પહેરીને જતા અને તે કોઈની સાથે વાત પણ ન કરતા.

આટલું દુઃખી થઈને એક દિવસ તેણે જીવન પણ છોડી દીધું કારણ કે તેની ઉંમરને ધ્યાનમાં રાખીને તે હવે સહન કરી શકશે નહીં. એક સમૃદ્ધ પરિવારના એક વડીલને આ સ્થિતિમાં જીવવા માટે મજબૂર કરવામાં આવ્યા હતા.