એક બાજુ ત્રણ દીકરાઓ અને તેની વહુ પોતાના રૂમમાં સુવા જઈ ચૂકી હતી અને આ બાજુ માં રસોડામાં કામ કરી રહી હતી. મા નું કામ થોડું બાકી રહી ગયું હતું, આમ તો જોવા જઈએ તો કામ તો બધા નું હતું, પરંતુ માં હજી બધાનું કામ પોતાનું જ માને છે.
એ પછી એક દૂધ ગરમ કરી લીધું, એક પછી એક ધીમે ધીમે બધા કામ કરવા લાગી. જેથી કરીને સવારે દીકરાઓને તાજુ દહીં મળી શકે.
સિંકમાં જ્યારે પણ વાસણો હોય તે માં ને જાણે જરા પણ પસંદ નથી, ભલે ગમે તેટલું મોડું થાય પરંતુ સિંકમાં ક્યારેય પણ વાસણ હોવા જોઈએ નહીં. હવે એ માન્યતા કહો કે જૂની રીતભાત અને ટેવ પરંતુ માં ને ક્યારેય પણ સિંકમાં વાસણ પડેલા હોય તે જરા પણ ગમતા નથી, આથી અંતે પોતે પણ તે વાસણને ઘસીને પછી જ સુવાનું રાખતી.
આજે પણ સિંકમાં વાસણ પડ્યા હોવાથી તે વાસણ ઘસવા લાગી. અંદર રૂમમાં સૂઇ રહેલા દીકરાઓ અને તેની વહુ ની ઊંઘ ખરાબ થઇ રહી છે, મોટી વહુ એ મોટા દીકરાને કહ્યું કે તમારી મમ્મી ને ઊંઘ નથી આવતી કે શું? નથી પોતે સૂવા જતી કે નથી અમને પણ સુવા દેતી.
એવી રીતના બીજી વહુ એ પણ પોતાના પતિને કહ્યું કે આ રાતે તમે વાસણ વસાવવાનું બંધ કરાવી દો તો સારું છે, ખબર નહિ શું કામ તેને એવી માન્યતા બંધાઈ ગઈ છે કે રાત્રે સિંગ ખાલી રહેવું જોઈએ. ત્રીજી વહુએ પણ પોતાના પતિને કહ્યું કે હવે જો જો તમે સવારે ચાર વાગ્યે ફરીથી ખટપટ ચાલુ થઈ જશે.
માં હવે વાસણ ઘસી ચૂકી હતી. ઉંમરના કારણે કમર થોડી ઝૂકી ગઇ હતી, હથેળીઓ કઠોર થઈ ચૂકી હતી, ત્વચા પણ જાણે લટકવા માંડી હતી, સાંધાના દુખાવા પણ ઓછા નહોતા, માથા પરથી પરસેવો પણ પડી રહ્યો હતો. સાંધાના દુખાવાને કારણે ચાલવામાં પણ તકલીફ પડતી. પરંતુ આજે પણ તે મોટાભાગનું કામ પોતે જાતે જ કરી લેતી, ગેસ ઉપર મૂકેલું ગરમ વાસણ આજે પણ તે પોતાના પાલવ થી પણ ઉઠાવી લેતી અને તેની આંગળીઓ બળતી નહીં કારણકે તે માં છે.
અંતે બધું કામ પૂરું થયું તો, થયું કે લાવ ઘડિયાળમાં નજર કરી લવ ત્યાં અચાનક યાદ આવ્યું તો ફ્રીજમાંથી આવતીકાલ માટે શાક કાઢીને શાક સમારવા લાગી. તેને જાણે ઊંઘ નથી આવતી કારણ કે તે તો માં છે.
રાતના જ સવારના શાક ની તૈયારી થઈ ગઈ, ત્યાં યાદ આવ્યું કે જમવા પછી જે દવા લેવાની હતી એ દવા તો પોતે લેવાનું જ ભુલી ગઈ છે. એક વિચાર એવો પણ આવ્યો કે હશે કાલે લઈ લઈશ, પરંતુ ઉંમરના કારણે દવા લેવી પણ જરૂરી હતી આથી દવાની પેટીમાંથી દવા કાઢીને દવા લઈ લીધી.
ત્યાર પછી ઘડિયાળ બાજુ નજર પડી, જોયું તો રાતના 12:30 થઈ ચૂક્યા હતા. પછી તે પણ સુવા ચાલી ગઈ. એવામાં બાપુજી નું ધ્યાન ગયું, એક અડધી નીંદર લઈ ચૂકેલા બાપુજીએ તરત પૂછ્યું આવી ગઈ? હા આજે તો બીજું કંઈ ખાસ કામ હતું જ નહીં. માં એ જવાબ આપ્યો.
અને પોતે સુઈ ગઈ, શરીરમાં કેટલો થાક છે. ઊંઘ આવતી હશે કે નહીં એ તો ખબર નહીં પરંતુ ગમે એટલા થાક સાથે સૂવા ગયા પછી સવારે જ્યારે જાગે ત્યારે તે બિલકુલ ફ્રેશ થઈ જાય છે, જાણે તેને થાક લાગી જ ન રહ્યો હોય તેવું લાગે કારણ કે તે તો માં છે.
સવારનો અલાર્મ પણ પછી વાગે તે પહેલા તો માં ઊંઘમાંથી જાગી ગઈ હોય, પછી ઘરના દરેક માટે ગરમ પાણી વગેરેની વ્યવસ્થા કરવામાં લાગી જતી, અને ક્યારેય યાદ નથી કે શિયાળામાં પણ તે પોતે ગરમ પાણીથી નાહવા ગયા હોય.
છાપુ વાંચવાનો તો જરા પણ ટેવ નથી, પરંતુ બહાર દરવાજે પડેલું છાપું કાયમ સવારે ઉઠાવીને લઈ આવે છે. ચા પોતે તો પીતા નથી, પરંતુ બનાવીને જરૂર આપે છે.
ક્યારેક આપણને વિચાર આવે છે કે માં એ હકીકતમાં એક એવો વિષય છે જેના ઉપર કહીએ તેટલું ઓછું છે, જેના વખાણ કરીએ તેટલાં ઓછાં છે. અને હા જો તમે પણ આ સ્ટોરી વાંચતા વાંચતા લાગણીશીલ થઈ ગયા હોય તો એટલું જરૂર કહેવા માંગીએ છીએ કે કંઈ નહીં તો બસ એક વખત દરરોજ માતા-પિતાને જાદુની ઝપ્પી જરૂરથી આપવી જોઈએ, કારણ કે આપણા જીવનમાં આપણે અત્યારે જે પણ કાંઈ છે તેમાં સૌથી મોટો ફાળો આપણા માતા-પિતાનો જ આવે છે.
જો તમને આ સ્ટોરી સારી લાગી હોય તો શેર જરૂરથી કરજો. અને આ સ્ટોરી ને 1 થી 5 ની વચ્ચે કોમેન્ટમાં રેટિંગ આપજો.