બે દિવસથી અન્નનો દાણો પણ મારા મોઢામાં નહોતો ગયો અને તે ગોળ મારા પેટમાં જવાથી જાણે મારા પ્રાણ માં પ્રાણ આવ્યા. એ જ પીપળા નીચે હું આખી રાત સુતો રહ્યો. સવારે જ્યારે મારી આંખો ખુલ્લી તો સવાર થઈ ચૂકી હતી, અને હું ફરી પાછો નીકળી પડ્યો કંઈ કામ શોધવા માટે, પરંતુ મારા બદનસીબે તે દિવસે પણ મને એક પણ જગ્યાએ કામ ન મળ્યું. અને તે દિવસે પણ હું ભૂખ્યો જ પાછો ફર્યો.
સાંજ પડી રહી હતી, ગઈ કાલે અને આજ માં કશો વધારે ફેરફાર નહોતો, એ જ ગાયો એ જ એ પીપળો અને હું પણ ભૂખ્યો. થોડા સમય પછી ગઈકાલે જે માણસ આવ્યા હતા એ જ સજ્જન આજે ફરી પાછા આવ્યા અને થેલીમાંથી ગાયો માટે ગોળ કાઢીને ત્યાં રાખી અને ચાલતા થયા. થોડા સમય પછી બધી ગાયો પણ ગોળને સ્પર્શ કર્યા વગર જ જતી રહી, મને ખૂબ જ અજુગતું લાગ્યું. પરંતુ સાથે સાથે ભૂખ પણ એવી લાગી હતી.