ભગવાનને શોધી તેને મળવા જાઉં છું એટલું કહી દીકરો ઘરેથી નીકળી ગયો, સાંજે આવ્યો તો એવું થયું કે…
રવિ, નાનો છોકરો, હંમેશા આકાશ તરફ જોતો હતો. તેની નિર્દોષ આંખોમાં કુતૂહલ છલકાતું હતું. એક દિવસ તેણે તેના માતાપિતાને પૂછ્યું, “ભગવાન ક્યાં રહે છે?”
રવિના માતા-પિતા હસ્યા અને બોલ્યા, “ભગવાન બધે જ છે, દીકરા. તે વૃક્ષોમાં, નદીમાં, સૂર્યમાં અને આપણી આસપાસની દરેક વ્યક્તિમાં છે.”
રવિને આ જવાબ સમજાયો નહીં. તે વિચારતો રહ્યો કે જો ભગવાન સર્વત્ર છે તો તે કેવી રીતે દેખાય? છેવટે, તે ભગવાનને મળવા માંગતો હતો.
એક સવારે રવિ રોટલી લઈ ને ઘરેથી નીકળી ગયો. તે ગામની બહાર જંગલ તરફ ચાલવા લાગ્યો. ચાલતી વખતે તેણે નદીના કિનારે એક વૃદ્ધ માણસને બેઠેલો જોયો. વૃદ્ધાના કપડાં ફાટી ગયા હતા અને ચહેરા પર થાકના ચિન્હો હતા.
રસ્તામાં કોઈએ તેને પૂછ્યું કે ભાઈ તું કંઈ બાજુ જઈ રહ્યો છે, ત્યારે નિખાલસતાથી જવાબ આપતા રવિએ કહ્યું કે અરે હું ભગવાનને શોધવા માટે જઈ રહ્યો છું.
રવિ વૃદ્ધ પાસે ગયો અને સંકોચથી બોલ્યો, “દાદા, તમે ભગવાન છો?”
વૃદ્ધ માણસ ચોંકી ગયા, પછી હસીને બોલ્યા, “ના, દીકરા, હું ભગવાન નથી. હું માત્ર એક ગરીબ માણસ છું.”
રવિ થોડો નિરાશ થયો, પણ તેણે તેની રોટલી વૃદ્ધને આપી. તેઓએ સાથે બેસીને રોટલી ખાધી. પોતાની ભૂખ સંતોષીને રવિ ખૂબ જ ખુશ હતો. તેને લાગ્યું કે તે ખરેખર ભગવાનને મળ્યો છે.
